برای حل مشکلات زندگی راه های علمی و عقلی مختلفی وجود دارد که
هر کدام تجربه شده است .ولی در این بین روایات اهل بیت راه های میان بر
ساده و کم هزینه ای را پیشنهاد کرده اند که آزمون و خطا در آنها راه ندارد .
نقل شده:« مردی خدمت امام صادق ع رسید و از گرفتاریها شکایت کرد ،امام
فرمود: علیک بالدعا و انت ساجد یعنی در حال سجده دعا کردن
بعد امام ع علت آن را بیان فرمود که سجده نزدیک ترین حالت به خداوند است»1.
این حدیث ریشه قرآنی دارد ؛زیرا وقتی که در قیامت گرفتاری ها به نهایت شدت
خود می رسد ، فرشتگان الهی دستور به سجده می دهند تا از این راه میان بر و
ساده الهی استفاده کنند تا گرفتاری و مشکلات را دفع کنند ،مومن چون در دنیا
با این ابزار آشنایی دارند فورا به سجده می روند ولی منافقین و مجرمین چون در دنیا
از این ابزار استفاده نکرده اند ، قدرت سجده ندارند و از شدت ناراحتی چشم هایشان
نزذیک است از حلقه بیرون بیاید . این جریان در سوره مبارکه قلم آیه 42این طور بیان شده است:
«یُکْشَفُ » از ماده «کشف» به معنای برداشتن چیزی از روی چیز دیگری
است که آن را مخفی کرده بود تا آشکار شود .
«ساق، سوق، سیاق» اینها هم خانواده هستند و یک جامع مشترکی دارند،
به وسیله «ساق» ؛بدن است که انسان در جریان می‌افتد و کارها را راه‌اندازی می‌کند،
به وسیله «سوق» و بازار است که تجارت رواج دارد. «سوق» همان کاری را در
بازار می‌کند که «ساق» در بدن می‌کند، پس به معنی حرکت کردن و راندن است.
این واژه «یکشف ساق» کنایه از شدت گرفتاری و وخامت کار است . در عرب مرسوم است که
وقتی در برابر کار مهمی قرار گرفتند، ساق پا را برهنه و دامن ها را به کمر می بستند و در تعبیر
فارسی هم آستین ها را بالا زدن برای انجام کار مهمی بکار می رود . به هر حال در آن صحنه خطرناک
وقتی پرده ها کنار رفت و حقایق بر مردم روشن شد ، امر به سجده که ادامه سجده و خشوع دنیایی
است کار ساز است.
بنابراین سجده کردن کاربردش در دو جهان از نظر بزرگان دین یقینی است.
1-مستدرک الوسایل و مستنبد المسایل ج 29 ح 5172/4
